โมเดลเชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลโรงเรียนเอกชนในยุคดิจิทัล

บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษากรอบแนวคิดโมเดลเชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลโรงเรียนเอกชนในยุคดิจิทัล 2) ศึกษาระดับของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลโรงเรียนเอกชนในยุคดิจิทัล และ 3) พัฒนาและตรวจสอบความสอดคล้องของโมเดลเชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลโรงเรียนเอกชนในยุคดิจิทัลกับข้อมูลเชิงประจักษ์ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือโรงเรียนเอกชน 359 แห่ง โดยมีผู้ให้ข้อมูลประกอบด้วยผู้อำนวยการโรงเรียน รองผู้อำนวยการโรงเรียนหรือผู้ช่วยผู้อำนวยการโรงเรียน และครูหัวหน้ากลุ่มสาระ ได้มาโดยการสุ่มแบบแบ่งชั้น เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบวิเคราะห์เอกสาร แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง และแบบสอบถาม ที่สร้างโดยผู้วิจัย มีค่าความตรงด้านเนื้อหา เท่ากับ 0.60–1.00 และมีความเที่ยงเท่ากับ 0.99 สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เส้นทาง
ผลการวิจัยพบว่า
1. กรอบแนวคิดโมเดลเชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลโรงเรียนเอกชนในยุคดิจิทัลประกอบด้วย ภาวะผู้นำดิจิทัล การบริหารตามหลักธรรมาภิบาล การทำงานเป็นทีม การสื่อสาร การสร้างแรงจูงใจ
2. ระดับของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลโรงเรียนเอกชนในยุคดิจิทัลเรียงลำดับจากมากไปหาน้อยได้ดังนี้ 1) การสื่อสาร 2) การบริหารตามหลักธรรมาภิบาล 3) การทำงานเป็นทีม 4) การสร้างแรงจูงใจ และ 5) ภาวะผู้นำดิจิทัล ปัจจัยดังกล่าวมีอิทธิพลต่อประสิทธิผลโรงเรียนเอกชนในยุคดิจิทัล ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า อยู่ในระดับมากทุกด้าน
3. ผลการพัฒนาและตรวจสอบความสอดคล้องของโมเดลเชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลโรงเรียนเอกชนในยุคดิจิทัลกับข้อมูลเชิงประจักษ์พบว่า อิทธิพลทางตรง เรียงลำดับปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลโรงเรียนเอกชนในยุคดิจิทัล เรียงลำดับจากมากไปน้อยคือ 1) การทำงานเป็นทีม 2) การสื่อสาร และ 3) ภาวะผู้นำดิจิทัล ตามลำดับ เมื่อพิจารณาอิทธิพลทางอ้อมพบว่า 1) การทำงานเป็นทีมมีอิทธิพลทางอ้อมผ่านภาวะผู้นำและการสื่อสาร 2) ภาวะผู้นำดิจิทัลมีอิทธิทางอ้อมผ่านการบริหารตามหลักธรรมาภิบาล และการสื่อสาร 3) การบริหารตามหลักธรรมาภิบาลมีอิทธิพลทางอ้อมผ่านการทำงานเป็นทีมและการสร้างแรงจูงใจ 4) การสร้างแรงจูงใจมีอิทธิทางอ้อมผ่านการทำงานเป็นทีม และ 5) การสื่อสารมีอิทธิพลทางอ้อมผ่านการบริหารตามหลักธรรมาภิบาล สำหรับอิทธิพลรวม เรียงลำดับตามปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลโรงเรียนเอกชนในยุคดิจิทัล เรียงลำดับจากมากไปหาน้อยคือ 1) การทำงานเป็นทีม 2) ภาวะผู้นำดิจิทัล 3) การบริหารตามหลักธรรมาภิบาล 4) การสร้างแรงจูงใจ และ 5) การสื่อสาร ตามลำดับ
สำหรับผลการตรวจสอบโมเดลเชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลโรงเรียนเอกชนในยุคดิจิทัล โดยผู้เชี่ยวชาญพบว่า โมเดลมีความเหมาะสม เป็นไปได้ ถูกต้อง และสามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้

ABSTRACT
This research aimed to: 1) study the conceptual framework of causal model of factor influencing private school effectiveness in digital age; 2) study the level of factors influencing private school effectiveness in digital age; and 3) develop and validate the consistency of causal model of factor influencing private school effectiveness in digital age with the empirical data. The research sample was from 359 schools. The informants were directors, vice directors or assistants to the director, and heads of subject, derived by stratified random sampling. The research instruments were a document analysis form, a semi-structured interview, and a questionnaire constructed by the researcher with the validity between 0.60–1.00 and the reliability of 0.99. The statistics used in this research were mean, percentage, standard deviation, and path analysis.
The research results were as follows:
1. The conceptual framework of causal model of factors influencing private school effectiveness in digital age consisted of digital leadership, good governance administration, team working, communication, and incentive.
2. The factors influencing private school effectiveness, in the descending order, were 1. communication, 2. good governance administration, 3. team working, 4. incentive, and 5. Digital leadership. Overall and in specific aspects, these factors influenced private school effectiveness in digital age at a high level.
3. Regarding the development and validation of the causal model consistency with the empirical data, the factors with direct influence on private school effectiveness in digital age, in the descending order, were 1) team working, 2) communication, and 3) digital leadership. As for the indirect influential factors, 1) team working had influence on digital leadership and communication; 2) digital leadership had influence on good governance administration and communication; 3) good governance administration had influence on team working and incentive; 4) incentive had influence on team working; and 5) communication had influence on good governance administration. When considering the total influence in the descending order, the aspects were 1) team working, 2) digital leadership, 3) good governance administration, 4) incentive, and 5) communication.
The validation of the causal model of factor influencing private school effectiveness in digital age by the experts showed that the developed model was appropriate, feasible, correct, and useful.