| Abstract | บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพการปฏิบัติตนและความต้องการฝึกอบรมในการศึกษาตนตามหลักสาราณียธรรมของนักเรียน การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมการปฏิบัติตนตามหลักสาราณียธรรมของนักเรียน และประเมินความรู้จากผลการใช้หลักสูตรฝึกอบรมการปฏิบัติตนตามหลักสาราณียธรรมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนเทศบาล 3 โดยใช้แบบสอบถามที่ค่าความเชื่อมั่น 0.89 ในการเก็บรวบรวมข้อมูลจากประชากรที่ศึกษา จำนวน 126 คน และใช้แบบทดสอบในการทดลองใช้หลักสูตรฝึกอบรมฯ กับกลุ่มทดลอง จำนวน 30 คน และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที
ผลการศึกษา พบว่า นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนเทศบาล 3 มีการปฏิบัติตนตามหลักสาราณียธรรม โดยภาพรวมอยู่ในระดับน้อยและมีความต้องการพัฒนาตนเองในการปฏิบัติตนตามหลักสาราณียธรรม พบว่า อยู่ในระดับมาก ได้นำผลการศึกษามาพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมการปฏิบัติตนตามหลักสาราณียธรรม ที่ประกอบด้วยปัญหาและความจำเป็น จุดหมาย และเนื้อหา 6 เรื่อง คือ ด้านเมตตามโนกรรม ด้านเมตตาวจีกรรม ด้านเมตตากายกรรม ด้านสาธารณโภคี ด้านสีลสามัญญตา ด้านทิฏฐิสามัญญตา แต่ละด้านประกอบด้วยจุดหมาย เนื้อหา เทคนิค/กิจกรรมการฝึกอบรม สื่อ/อุปกรณ์ เวลา และการประเมินผล โดยผู้รอบรู้เฉพาะทาง (SMS) ได้ตรวจประเมินพบว่า มีความเหมาะสม และเมื่อนำไปทดลองใช้พบว่า หลังจากฝึกอบรมผู้เข้าร่วมการฝึกอบรมมีความรู้สูงขึ้นกว่าก่อนการฝึกอบรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
ABSTRACT
The purposes of the study were to examine personal practices and needs for training in practices based on saranya dhamma of the students; to develop a training course on personal practices based on saranya dhamma; and to evaluate students’ knowledge from the training course. The research sample was grade eight students of Tessaban 3 School in Surat Thani. A questionnaire with a reliability of 0.89 was used for data collection from 126 students, while a test on the experimental training course was used with 30 students. Data were analyzed with mean, average, S.D., and t-test.
The findings showed that overall the students’ practices based on saranya dhamma was at a low level; however, the need for self-development in practices based on saranya dhamma was at a high level. The results were used in developing a training course on practices based on saranya dhamma. The course covered problems and needs, goals, and content. There were 6 topics: metta-manokamma, metta-kayakamma, metta-vacikamma, sadharana-bhogi, sila-samannata, and ditthi-samannata. Each topic comprised goal, content, technique/training activities, media/materials, time and assessment. The experts examined and claimed that the course was suitable. When brought into practice, the participants’ knowledge after training was higher than that of before with statistical significance level at .05.
|
